Her icad, her yenilik; bir ihtiyaç sebebiyle ortaya çıkar. İhtiyaç olmasa, sebeb olmasa insanlar ateş dahi yakmayı bilmezdi.
Bazı sanatçılar, Sovyetlerin her türlü imkana rağmen bir Maksim Gorki yetiştiremediğinden yakınır; bir Crip Walk da yaratamazlardı…
Dünyanın çileli bir zamanına denk geldik! 1929 Krizi dönemi de çok kötüydü! Gerçi 1315-1317 Kıtlığı ve sonrasındaki Veba gibisinden şeyleri unutalı çok oldu… İlla çıkarız; ama nasıl…?
‘Dünya insanoğlunun beşiğidir ama insan o beşikte sonsuza kadar kalamaz’ denmiştir! Peki bizi engelleyen ne? Roma da 3. Yüzyıl Krizini yaşamıştı! Batı medeniyeti dünyayı yuttu ama artık tükendi! Esas soru şu: Teknoloji kaybı olacak mı? Olacaksa ne kadar olacak?
Bir yol kazasına uğramadığımız müddetçe birkaç onyıla kalmadan tanıklık ettiğimiz enformasyon devrimi insanoğlunu çok başka bir şeye çevirecek. Acılar illaki çekilecek. Dünyada geçici olduğumuzu hep unutuyoruz. Ayrıca; kalıcı olma hakkımız olsa o hakkı bu dünyada mı kullanmak isterdik gerçekten de?
Biri yer biri bakar; kıyamet ondan kopar! Irksal şiddetin nedeni başka ne olabilir ki? Herkes gergin! Oswald Spengler’ın ikinci dindarlığı da çok yakında aramızda olur! Podcastler dünyayı değiştirecek, tabi bir yol kazası olmaz ise…
Batı medeniyeti çürüdü. Geriye enkazı kaldı. Yenilikler üretemez hale geldiler. İnşa ettikleri ABD hapishane sistemi hiç ummayacakları, hatta asla istemeyecekleri şeylerin beşiği oldu bile ama hala daha farkına varabilmiş değiller henüz.
Kapalı kapılar ardında bir sürü sır var ve barajın ufak bir hasar alması demek bütün küresel nizamın sel sularıyla mahvolması anlamına gelebilir!
Bir fare dahi çok iyi dost olabilir! Dostluk ve sıcaklık mühimdir! Birbirlerini tutmalılar! El oğlundan gelen hayır en yakınlardan gelmeyebilir! Kara gün gelip çattığında hala yanınızda olan kim olacak?
Altın yenmez! Kurşun, demir, kum veya başka birşey altına dönüştürülebilir ama ekmek ve su olmazsa ne olacak?
Hayat bir iniştir bir çıkıştır! İnsan dibe de vurur göğe de çıkar! Doğru olanı yapmalıyız! Elimizden gelenin en iyisi olsun ve elimizden gelenin sınırlarını da olabildiğince genişletelim… Gerisinin ise hiç önemi yok!
Madde aleminde maddeden olan herşeyin bir sonu var! Cefa çekeriz ama Sefa da süreriz! İbrahim’in ateşine su taşıyan Karınca’yı küçümsemeyin!