Kim demiş geceye şer diye
Öyle geceler var ki
Binbir rahmet taşır içinde
Şer insanın içinde var
Korkma karanlıktan
Batan güneş yeniden doğar
Kaybolurken gülen bulutlar
Sana gülecek bırazdan yıldızlar
Karanlık insanın içinde
Bir de Allah’ın Ay denilen
Kandili var
Korkma kapat gözlerini
Sadece senin uykun var
Sabaha daha dinç kalkacaksın
Uykuya ihtiyacın var
Sadece gündüzler değil
Yol gösterir sana her gece
Yeter ki sen gideceğin yeri bil
Emrolunduğun gibi dosdoğru ol
Emrinde ay ve yıldızlar
Kalp gözün kör olmasın
Ruhun karanlıkta kalmasın
Güneş her sabah
Başka bir umutla doğar
İnsansan insan kal
Güneş ışığında
Fenerle adam aratma bana
Ne varsa insanlıkta var
Görünmüyorsa güneş
Kaybolmuşsa Ay ve yıldızlar
Kapatmışsa önünü kara bulutlar
Ümitsizliğe kapılma hemen
Ardından rahmet yağar
Yeter ki sen kalbini karartma
Karanlığa bir mum yak
Gerisini Allah a bırak
Bulutların önüne set çeker dağlar.
Geri gelecek Ay ve yıldızlar
İnanırsan Güneş yüreğine doğar
Sabah olunca akşamı
Akşam olunca sabahı kovalar
İçindeki karanlıktır seni korkutan
Acelen ne, anın tadını çıkar
Seni Aydınlığa çıkaracak olan
Korkmamaktır karanlıktan
Sen sadece yüreğine dön
Yüreğinde taşıdığın, Allah var.
