Yeni haftaya merhaba dostlar.
Hayattaysak ve sağlıklıysak her şey için umut vardır. Hayat o kadar garip ki umudumuz olan hayallerimizi beklettiğimiz şey bir saniye sonra kadere yenik düşebilir.
İslam dininde kadere iman kader ve kazaya inanmak iman esaslarındandır. Amentü’deki, (Ve bil kaderi hayrihi ve şerrihi minallahi teâlâ) ifadesi, kaderin, hayır ve şerlerin hepsinin Allah-ü Teâlâ’dan olduğuna iman etmeyi bildirmektedir. Ancak insanlar kaderi bahane ederek kendilerini sorumluluktan kurtaramazlar. Velhasıl kelam, kadere iman ettik amma tevekkülde ederiz. Gayret eder çabalarız.
Kader demişken, ölümde kaderimizin bir parçası ve hayatımızın finali ama ölüm kader deyip herkes kendi haline bırakılsaydı hastaneler ve sağlık personeli olmazdı. Ölüme de iman etmiş olmamız bizi çabalamaktan vazgeçirmez.
Mevzuyu nereye getirdiğimi anladınız değil mi? Son zamanlarda ani ölümlerle sanat dünyasını sarsan kıymetli sanatçılarımızın maalesef hayatlarını kaybetme şekilleri bizi kahrediyor. İlk yardımın önemi yani ilk müdahale ile insanları hayata bağlamanın kıymetini bir kez daha anlıyoruz.
Maalesef ülkemiz bu konuda da sınıfta kalıyor. Ülkemiz de hala boğazına şeker kaçtığı için ölen küçük yavrularımızın haberlerini duyuyoruz. Geç müdahale yüzünden ölümler ülkemiz için hala çok yüksek rakamlara sahip maalesef.
İlk yardımcı eğitimleri Sağlık Bakanlığı’nın önemle üzerinde durduğu ve illerimiz de Sağlık Müdürlüğü’ne bağlı uzman ekipler tarafından verilen eğitimler ile vatandaşlarımıza kolayca öğretilebilen bir eğitimdir. İhtiyaç halinde yapılan her doğru ve etkin ilk yardımın ödülü sağlığına kavuşmuş bir bireydir.
17 yıl yoğun bakım hemşiresi olarak gördüğüm çoğu vaka maalesef ki; ilk dakikalarda yani bizim altın dakikalar diye tabir ettiğimiz anlarda doğru müdahale yapılsaydı kurtarabileceğimiz insanlardı. Hemlik manevrası, kalp masajı ve suni solunum gibi kolayca öğrenilen ve yapılabilecek şeyler sayesinde hastalara verdiğiniz o armağanın kıymetini bilebilseydiniz keşke…
Bilinç kaybı yaşayan bireyin durumunu değerlendirmenin önemi ve ilk müdahalenin başlaması gereken altın dakikalar 4-6 dakikadır. Beyin hasarının başladığı bu sürecin iyi değerlendirilmesi geri dönüşü olmayan beyin hasarından korur.
Ani ölümler istatiksel açıdan bakıldığında tüm ölümlerin yüzde 10 -12’sini oluşturmaktadır. Tamamını dikkate aldığımızda ise ani ölümlerin yüzde 80 gibi büyük bir oranı kalp krizi ya da kalp damar sorunlarını oluşturmaktadır. Bu hafta ülkemizin değerli sanatçısı Volkan Konak’ın sahnede vefatını izlerken ağladım. Çaresizliğe ağladım. Onca insan o anı çekmek için telefonları ile ava çıkmışken sahnedeki onca kalabalığın birisi de müdahale etmiyor edemiyor.
Oysa ki Metin Arolat sahnede yere yığıldığı zamanda tüm kanallar ilk yardımın önemi hakkında konuşmuştu. Metin Arolat, İbrahim Erkal, Kemal Sunal gibi topluma mal olmuş sanatçıların göz önünde ve maalesef ki; kurtarılabilir olan ölümleri ben ve tüm sağlıkçı dostlarımızı kahrediyor.
Bence orta öğretimde ‘ilk yardım’ müfredata girmeli ve bu bir an evvel hayata geçirilmeli. Aile içinde ve toplum içinde kurtarılan her can bizim canımızdır.
Meslek hayatım boyunca kurtardığım her can kıymetli ama her zaman hatırladığım ve kendimi kahraman gibi hissetmem neden olan şey ilaç olmadan alet kullanmadan lojmanda hayatını kurtardığım bir çocuktur. Annesinin feryadı ile dışarıya çıkıp kalp masajı yaparak hayatını kurtardığım o çocuk benim için her zaman özel olacak.
Sizde bu eğitimi lütfen alın!
Bir insanın size ne zaman ihtiyacı olacağını asla bilemezsiniz. Onun kahramanı olmak için sadece iki günlük eğitim almanız yeterli. Sertifika ve kimliğiniz ile insanlara nefes ve can olmaya var mısınız?
Sevgi ve sağlık ile kalın sevgili dostlarım.
Sağlığınızın kıymetini bilin!
Size bahşedilen bu armağana iyi bakın!
Haftaya umutlu ve güzel haberlerle buluşmak üzere …
