Birçok alim gördüm ve dinledim
Ne derdim varsa, onlara söyledim
Her birinden, güzel sözler derledim
En büyük nasihati çocuklardan aldım
Oku dedi Rabbim çok kitap okudum
Birçok insanın ruhuna dokundum
Ben artık, ders alınacak okuldum
Bildiğim her şeyi, çocuklardan aldım
Meğer çocuklar, beni eğitmiş
Ben değil, onlar bana öğretmiş
Çocuklar, en büyük öğretmenmiş
Allah’ı tanımayı, çocuklardan aldım
Onlara bakınca, aynada gibiyim
İçimden sormak geliyor, ne giyeyim
Üzülme çocuğum ben çok iyiyim
İnsan okumayı çocuklardan aldım.
Çok söze ne hacet, düşünmek yeter
Sevgisiz büyümek, ölümden beter
Fedakar olmazsak, insanlık biter
Cennet kokusunu çocuklardan aldım.
Yaşlandıkça kendimi büyük sanırdım
Çocuk dedim, ağlattım ya da aldattım
Şikayetimi dosta düşmana anlattım
Gerçek dostluğu, çocuklardan aldım.
Almak için kalp gerek, görmeye göz
Duymaya kulak, merhamete öz
Erdem ve sır çocukta, tefekkürle çöz
Büyümenin sırrını, çocuklardan aldım
Dünya sessiz Gazze’de soykırım var
Biri şehit olur, yerine diğeri doğar
Öyle bir ses yükseldi ki dünyayı uyar
Yürek taşımayı, Gazzeli çocuklardan aldım.
Dönüp baktım da geçmişime bir an
Benim için unutulmazdı Ramazan
İlk oruç, sırttan inmezdim o zaman
Bayramın tadını çocukluğumdan aldım.
