Büyümenin ne kadar zor olduğunu büyüklerde gördüm anne. Geliyorum deyip gidenleri, zaman verip bekletenleri, seni çok seviyorum deyip terk edenleri, bir de üstüne nasihat çekilmeyi, büyüklerde gördüm anne. Ben böyle büyümek istemiyorum. Geliyorum dersem gelecek, gidiyorum dersem gideceğim. Ne beklemek nede bekletmek istiyorum. Seveceksem adam gibi sevecek, ya da kimseye umut vermeyeceğim. Kimseye sahte nasihatler, boş vaatler, anlamsız, gereksiz, işe yaramayan sözler de söylemeyeceğim. Ben böyle büyümek, böyle yaşamak, böyle hayat kurmak istiyorum anne. Sen ne kadar biliyorsan, o kadarından mesulsün, senin kıymetini bilememişler, ya da onlar sıkıntılardan vakit bulamamışlar. Siz suçlu değilsiniz anne, sizin annelerinizde suçlu değil, aslında hiçbir anne suçlu değil. Anneleri ağlatanlar suçlu, bunu biliyorum anne. Bu yüzden analar ağlamasın diye ağlamak, senin de ağlamanı istemiyorum anne. Biliyorum beni ateşlerden bile korumak istiyorsun, senin annende inan ki böyleydi. Ama Dünya iyi iken, iyi kalmamıza müsaade etmedi. Başkalarının hakkına göz diken, zalim, hain, katil insanlar, anaları bile acımasızca ya katletti, ya da kötü emellerine alet etmek için, kız erkek demeden yavrularını alıp gitti. Buna benzer savaşlar yüzünden, ya da kültür emperyalizminin kucağında ya bedenen ya da ruhen evlatlarımızı kaybettik. Sen beni korumaya çalışmakta binlerce haklısın anne. Ama düşman çok mahir, evimize, soframıza, kitaplarımıza, okulumuza, iş hayatımıza, hatta elbisemize, ayakkabımıza bile karar verir hale gelmiş anne. Sen üzülme bu kızın bunu fark etti artık, oğlunda fark etti. Bilgisiz, bilinçsiz, kültürsüz yaşamak istemiyorum artık. Korkma inançsız, imansız, ahlaksız, edepsiz, Allahsız hiç yaşamayacağım. Gazze’ye hiç acımıyorum anne, sakın yanlış anlama, bir şey diyeceğim senin hatan değil, yanlış anlama sorunun var, sözümü kesmeden bazen dinle, Koca Filistin işgal edildi, küçücük Gazze direniyor. Direnmese teslim olsa, ruhunu Yahudi’ye teslim edecek, dirense şehit olacak. Onlar da ya bağımsız Filistin ya da şahadet diyorlar, hangisi sence anne. Gördün mü sende şahadet dedin. Evet üzülmemek elde değil, ama onların şahadeti beni diriltti, dünyayı diriltti, zalimlerin oyununu ortaya çıkarttı, Müslümanların çoğunun ruhunu kaybettiği ortaya çıktı. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak anne. Eski dünya değişecek, oğlunu bilmem amma bu kızın, Dünya’nın zalimlerine ayar vermek için mücadele edecek, buna göre de yetişeceğim anne. Koca Amerika meğer ne kadar küçükmüş anne, benim adımı taşıyan, Filistin’e özgürlük isteyen bir kızın yani Rümeysa’nın ruhundan korktu. Alarma geçip apar topar tutuklattı. Ben kendimden utandım, daha küçüğüm ama olsun. Büyüklerin haberi yok, ya da utanmıyorlarsa, benim gibi utanan birileri bulunsun. Dünya değişecek anne, zalimler ne zulmedebilecek, nede yaptıkları zulüm yanlarına kar kalacak. Varlığımızdan yeryüzünde kaybolsalar bile ahiret azabından kaçamayacaklar. Artık ben ve benim gibiler var. Dünya eski dünya değil, sen Rabbine eğil ve bu kızına tüm kızlara şuur vermesi için dua et. Senin o güzel yüreğini ve ellerini Rabbim boş çevirmeyecektir, bundan eminim. Bu duyguları taşıyan, önce Gazzeli annelerin, sonra evlat bekleyen tüm annelerin. Anneler günü kutlu olsun. Ben bu şuurla büyümek istiyorum anne. Dünyadan habersiz, nefsini ilahlaştırmış, biri olarak, zalimlerin değirmenine su taşıyarak büyümek istemiyorum anne. Ben dünyada uyanmak istiyorum, ahirette değil. Çünkü orada uyanmayan kalmayacak, ahirette eyvah çekmekten beni kurtaracak olan ise, bir Müslüman’ın başına bir sıkıntı geldiğinde, eyvah çekip yardıma koşmamdan geçeceğini çok iyi biliyorum anne. Buna hem gücüm hem de inancım var. Sen üzülme anne.
