Bir can giderse bu dünyadan
En az iki can gelirmiş yerine
Aklına çok güvense de insan
Kaderine yürürmüş inanmasa da
Bu gün bana, bil ki yarın sana
Verene hesap yok, sakın unutma
İmtihan bu, sorgu yok cevap var
İmtihanda olduğunu anlamasa da
Bak sen Adem’in çocuklarına
Hala aynı ağlıyor Havva ana
Dünya yıkılıp yeniden kurulsa
Biter mi gözyaşı analara sorsana
İnsan insana neden zulmeder
Zulmeden mazluma ne der
Zulme uğramak ölümden beter
Utanma mazluma sorsana
Bitmez bu kafayla savaşlar
Belki üç beş gün yavaşlar
Yığınların altında kalmışlar
Gözyaşı dökene baksana
Haydi gidin diyip sürmüşler
Canlı canlı toprağa gömmüşler
En acı ayrılığı görmüşler
Dili susmuş anlatır mı sorsana
Kim kazandı acep bilinmez
Ağlayan mı gülen mi görünmez
Ayrılık derdi zordur çekilmez
Gözyaşın varsa anlatsın sana
Şu dünyaya kim geldi de gitmedi
Kim aç bırakıldı, kime yetmedi
Nefsin gözü doymaz, cebi dolmazmış
Toprağa sor anlatsın sana
Bıktım artık zulmedip zulme uğramaktan
Kim zarar görür insan gibi yaşamaktan
Korkuyorum bu hayata alışmaktan
Yüreğim sor anlatsın sana
Adam gibi yaşamak dururken
İnsanlar birbirini vururken
İnsanlık seyre dururken
Hayvanlara sor anlatsın sana.
