Sevgili gençler, gençliğini boşa geçirmeyenler, ya da aklı başına gelip keşke deyip, tövbe edenler, ömrüm boyunca, kendi huyumca, çocuklarla oyun oynadım, gençlerle arkadaş oldum, hiç kötü çocuk görmedim, ben kötü olacağım diyen gence de rastlamadım, ama kötü olan gence rastladım, çünkü ona çocukluğunda rastlamadım, ama onunda peşini bırakmadım, geç kaldığım için affet dedim, affeden oldu etmeyen de oldu, ama hiçbir genç bana düşman olmadı, ya benim dostum oldu, ya Allah dostu oldu. Dedim ya ben Nasrettin Hoca’nın ruhuyum, benden başka bir şey bekleme bu benim huyum, her insanda bir hüner var bende de oyun, oyunla kuruyorum bütün oyunları, keşfediyorum çocukları, her birinde başka hüner, her birinde başka marifet, bazılarının on parmağında on hüner, bazıları küstürülmüş hayata, bilmiyorsunuz nedir hüneri, güven geliyor oynarken, görüyorsunuz gözlerindeki feneri, tek bir şey öğretiyoruz çocuklarımıza, oradan çıkamıyor, elinden alsan onu, başka kapı bulamıyor, hem okuyup hem çalışan gençler görüyorum, hayranlıkla bakıyorum, geleceğimi bir tek onlara güveniyorum. Bundan böyle, nasıl görmek istiyorsun beni, güldüreyim mi, düşündüreyim mi hatta ağlatayım mı seni, eğer tanımak istiyorsan beni, ben ol, bana bırak kendini. Bazen ağlamak ister insan, yada düşünmek, ama en çokta lazım değil midir insana gülmek, ve de hayatı sevmek, gel bu gün, eşeğe ters binelim, gölün kenarında inelim, katalım mayamızı, koca göle, büyük bir umutla bekleyelim sonra bindiğimiz dalı keselim, kazanı öldürelim, cümle alemi güldürelim. Hem düşündürelim, hem ders verelim, herkes alsın nasibini, eve mutlu dönelim. Huzur olsun evimizde, ferahlık olsun yüreğimizde, üstünlük kurmasın kimse kimseye, herkes yerini bilsin, bir birine yardıma gitsin, zorla bir şey öğretilmesin, ama her kes eğitilsin, gülüp eğlenilsin, tek derdim mutlu nesiller yetişsin,
Ben Nasrettin hocayım, beni nasıl görüyorsan, nasıl görmek istiyorsan, ben oyum, mizahı lugattır değişmez huyum, bir köyde imam olsam da, medresede hoca, yada halktan biri, çocukların sevgilisi, Nasrettin Hocayım ben, esnafın Ahi Evran abisi, Kadı Nasrettin, kadıların en adaletlisi, dervişin sohbeti muhabbeti, güldüren, düşündüren, hazır cevap, bu milletin ta kendisi, Nasrettin Hocanızım ben. Var mıyım, yok muyum, nereliyim, nerede ne zaman doğdum, Sivrihisarlı mıyım, Akşehirli mi, belki ikisindenim de, ama en çok anadoluluyum, bu toprakların hamuruyum. Bunları konuşacağız seninle, buralara fazla takılma, beni iyi dinle, bu yıl arkadaş ol benimle. Gül Allah cc gülmekten geri koymasın, düşün, düşünmezsen insan olamazsın. Bitmesin bu millet te, Nasrettinler, Yunuslar, Fatihler, Sinalar, Sinanlar, Bayraktar çıktıya, sancaktar da çıkar. Yeter ki umudu öldürme deme benden ne çıkar. Bu milletin yüreği cevher, millet derken yanlış anlama, bizde ümmete millet denir, dışında kalanlara halk denir, o yüreklerden ne madenler çıkar, oradan hep altın çıksaydı, kurulamazdı köprüler, yapılamazdı kılıçlar, uçarcasına koşamazdı atlar, fethedilemezdi kaleler, hep demir çıksaydı, süslenemezdi, mabetler saraylar, birde gönlümüzdeki saraylar. Benden ne olur deme, her madenden bir iş tutulur, belki de sen bulunamamış bir madensin, keşfedilmemiş bir cevher, yada çok iyi bir zanaatkâr, iyi bir tüccar, kim bilir, efsane bir komutan, Seyit onbaşı, Ulubatlı Hasan gibi bir ersin, eri hafife alma, erler olmasa komutan ne işe yarar, komutanı komutan yapan yiğit erlerdir, ortada takım yoksa hoca da yoktur.
Unutma kim olursan ol ne iş yaparsan yap, doktor, mühendis siyasetçi, ticaret adamı, işçi, hamal, öğrenci, öğretmen, imam, yaptığın işin hocası ol, adın değil, o işte uzman ol, yaptığın işin hakkını ver, helal kazan helal ye, dosdoğru ol, en iyi insan olmaya çalış. Sen madensen, senden cevherler çıkar, ne iş yaparsan yap, insanlar sana saygı duyar. Önemli olan varlığını fark etmek, kendini keşfet, birçok şey dene, bir kaç dil bil, resim, müzik, spor, bir kaç sanatla uğraş, sadece İngilizce bilme, bir kaç dil daha bil, Rusça, Çince, Farsça, Arapça, Kürtçe, bunları da öğrenmeye çalış, insan beyni kütüphane gibidir, çok bil çok öğren ama sevmediğin bir şeyden başlama, önce sevdiklerinden başla, el becerini geliştir, ihtiyacın olacak, düşünen, konuşan, üreten, kendinden emin, güven verici biri ol, hayata pozitif bak, asla karamsar olma, Dünya yıkılsa altında kalmazsın, karamsar olursan, korku üretenlere köle olursun.
Ben Nasrettin Hocan bin yıl önce başka şeyler söylediğimi sanma, bilim adamları, güçlü komutanlar, yiğit erler, güvenilir tüccarlar, alimler, evliyalar, enbiyalar, güçlü kadınlar, böyle yetişti, ziraatla uğraşan insanlar ilimle irfanla uğraştı, analar, ineği sağdı, çocuğuna ders verdi, yoksa o koca medeniyet, sadece gülüp eğlenerek kurulmadı, ama yorulunca gülmek eğlenmek de hayatın bir parçasıydı. İlminde, biliminde, tasavvufunda temeli o dönemlerde atıldı, İslam daha da iyi anlatıldı, Dünyaya yayıldı, Ahmet Yesevi’nin talebeleri, binlerce kilometre giderek, İslam’ın anlaşılmasına ve yayılmasına vesile oldu, Ahmet Yesevi talebelerine, gidin, oynamadığınız çocuk, konuşmadığınız genç, kalbine dokunmadığınız insan, hatırını sormadığınız ihtiyar, ziyaret etmediğiniz hasta, başını okşamadığınız yetim, acı gününde tatlı gününde yanında olmadığınız topluluk kalmasın der, icazetini verir, yola revan ederdi, Moğulların Timur dahil Müslüman olmasında en büyük pay Hace Ahmet Yesevi’nindi. Tesiri bana seksen sene sonra ulaştı, çünkü ben yetmiş yıl sonra Dünyaya geldim, bunları da konuşacağız sabırlı ol. Bak evlat şunu peşinen söyleyeyim, edepsiz bir söz benden duyarsan, bil ki benden değildir, biri edepsizlik etmiştir, yada anlamsız bir söz işitirsen, o da benden değildir, ya yanlış anlamıştır biri, yada değer alsın diye bana yamamıştır, sen en iyisi, belli olan, bilinen, ders veren, fıkralarımı bu eserde beraber yaşayacaksın, bundan böyle, Nasrettin Hocanı hatırlayacaksın, gülerken düşünecek, düşünürken güleceksin, önemli olan, düşmeden düşüneceksin.
