Sanma kendini hür, değilse beynin hür, hürriyetin mahkum, hürriyeti ipi koparmak sanan, ipini koparmış ipsizler, düştükleri kuyuda ipe mahkum. Sense büyük düşün, tekamül göster, merdiven daya yıldızlara, bak yumurta gibi görünen dünyana, kır kabuğunu, iradeni kullan, yoksa akıl mahkum. Dalma ölü gibi derin uykuya, ne İsa bekle, dirilmek için, ne de mehdi, uyanmak için, sen diril sen uyan, insanlık sana mahkum. Ellerini, ayaklarını, bağlasalar, köle diye sırtını dağlasalar, ya zindan, ya da dar ağacı olsa sonun, bedenin çürüse bile, hürse ruhun, belki de Yusufsun, sultan olamasan da Mısır’a, sen tahtı gönüllere kurmuşsun, Firavunmuş, Ebu Cehilmiş hür, kim köle, burası dünya denilen zindan, herkes içerde, aciz ve çaresiz, merhamete mahkum.
Bense köle, bense kul, doğuştan mahkum, bir de kendini, gardiyan gibi gören zevat, benden de mahkum, hürriyeti şeytana pazarlayanlar, insanlığı yok etmek isteyenler, bir de onları, kurtarma gayretindekiler, aynı koğuşta idamlık mahkum, düz yolda yolunu kaybetmiş, kendinden bile habersiz, kader mahkumları, insanlığa mahkum, onlara mahkum gözüyle bakanlar, ömür boyu mahkum. Yakalayan, yakalanandan da suçlu, kim mahkum, bin bir tuzak kurulmuş insanlığa, düşen mahkum. Düşürenin beyni mahkum, nasıl bir dünya, çocuklar doğmadan, açlığa mahkum, çocukları aç bırakan büyüklerin, gözü mahkum, rüyasını Allah’a göre göremeyen, kul olmanın hayalini kuramayan, hayatında bir adam kurtaramayan,
işe yaramayanlar, bedava hayat kuranlar, insanlığın onuruyla oynayanlar, müebbette mahkum. Dünya deniler yer, burası cezaevi, suçumuz şeytana uymak, bir de insan olmak, en büyük ceza cennetten kovulmak, bir de büyük imtihana tabi tutulmak. Bu imtihan bizi kurtaracak, bunu anlayan adam olacak, o zaman suç mahkum.
Olmasaydık insan olmazdı imtihan, söyler misin bana, var mı imtihana tabi tutulan, bir tek hayvan, imtihanı kabul etmeyen ise, adına insan denilen, en aşağıdaki hayvan. İmtihanı kazananlar ise, yeryüzünün en değerli varlığı, gökyüzünü kıskandıracak kadar güzel, kainatın sahibine ulaşacak kadar, gizemli, onunla konuşacak kadar yakın, eşrefi mahluk bir varlık olan yine insan bu sefer iblis mahkum.
Düşünmemiz ise, bizi hayvanlıktan kurtaran. Biziz imtihana tabi tutulan. Ne gerek imtihana deme sakın, imtihansız dünya var mı, ebedi hayat imtihansız kazanılır mı, insanlar bile, imtihansız adam yerine koymazken cennet imtihansız kazanılır mı, kimse imtihanla alçalmaz, yeteneğin ortaya çıkar, ancak adalet o zaman, zamana mahkum imtihan olmazsa ben yatarım, sen çalışırsın, emeğini benimle nasıl paylaşırsın, beni tembelliğe alıştırırsın ya da kavga çıkar o zaman herkes emeği kadar alacak, adalet ancak imtihanla belli olacak. İmtihanı alçaklık belleme, imtihan ola ola makamların artacak, kazandıkça gücün olacak, gücün arttıkça düşmanların çoğalacak, şeytan sana daha çok yanaşacak, nefsin daha da azgınlaşacak, işte o zaman evin bile cezaevin olacak, sen de mahkum.
Bir düşün şehir hayatını, işinle evin arasına sanki tünel kazmışlar, seni de iyice alıştırmışlar, gitmede görüyüm elin mahkum. Şef gardiyan, müdür yine müdür, sana iki gün hürriyet, müdür bey her gün mahkum, işçi patrona, patron işçiye, şehirli köylüye, köylü şehirliye mahkum, burası cezaevi, gardiyan mahkuma, mahkum gardiyana mahkum.
Cehaletin borazanı imana mahkum. Vahşiyi, Hz. Vahşi yapacak kadar merhamet sahibi, kainatın efendisi, Peygamber Efendimizi anlamaya, bütün kainat mahkum. Allah’ı mescitlere hapseden zihniyet, mescide hür, dışarda nefsine mahkum. Güneşi, ceketinin astarında kaybedenler, mum ışığına mahkum. Dünya denilen yer, kainatta küçük bir cezaevi, bütün insanlık birbirine mahkum. İnsanlar, doğduktan sonra da öldükten sonra da toprağa mahkum. Suç ise, sadece tövbeye mahkum. Şimdi söyle, ne kadar hürsün, ne kadar mahkum. Seni mahkum yapmaz zindan, hür kılmaz saray, Allah’a kulsan hürsün, çıkarsan kulluktan sürünürsün. Dünyanı ne kadar cennete çevirsen de, ebedi alemin mahkum. Allah’la arana giren, seni Rabbinden soğutan, onu unutturan, her günün zindan, sen de mahkum. İradeni kullan satma beynini, olursan Allah’a kul, hür doğdun, hür ölürsün, olmazsın mahkum.
Burası cezaevi
Gardiyan gözünde, herkes mahkum
Hürriyet idamlık, nefisler mahkum
Nefsinin kölesi, cafcaflı hayat
Karanlık günlere mahkum
Resule yol gösteren cahil
Rabbe akıl veren gafil
Ufacık başını, kafdağı gören
Al sana mahkum
Zamanı çalacak kadar hırsız
Alemi sarhoş edecek kadar esrarkeş
Cennetin katili, cehennem yolcusu
Senin için hürriyet mahkum
Burası cezaevi
İşlediğin suç mahkum
Dur ve düşün
Bunun için yüksek duvarlar
Yapanlar mahkum
Kapat gözlerini göremedikleri gör
Hürriyet içinde bütün suçlar mahkum
Allah’a kulsan, sen hürsün
Emrinde kainat, kainat sana mahkum
Bir tek Rabbine eğil, koy başını secdeye
Zaman sana mahkum
Küçül küçül, secdede devsin
Dev aynasında görenler mahkum
Hürriyeti sokakta arayanlar
Hür değilse ruhun
Farkında değilsen ruhunun
Senin olmayan, beynin mahkum
Yer gök onun, sana derse kulum
Ne ben çıkabilirim kulluktan, ne sen
Kulsan, içeri dışarı fark etmez
O zaman hürsün, şeytanın mahkum.
