Mario oynamaya çok küçük bir çocukken başladım. Sonra oynayamaz oldum. Daha sonra internette buldum. Birkaç yıl sonra da internetten indirdim ve normalde olmayan özelliklerin de eldesinin katkısıyla beraber bayağı keyifli vakitler geçirmeye başladım…
Yanılmıyorsam 2005 yılında oynadığım oyundaki bir özellik beni bayağı etkilemişti. Çocukken kağıttan cep bilgisayarları yapardım, günümüzde ise dokunmatikler tamamen dominant oldu.
Bir teknoloji çılgınlığı çağını daha yaşıyoruz. Yaşayalım! Dünya kimseye kalmadı. Doğru olanı yaptığımızdan gerçekten de emin miyiz? Veba, çiçek, kuduz, kıtlıklar yok artık ama depresyon anksiyete nefes aldırmamaya kararlı! Biri çalışırken silikozis, diğeri ise tansiyon ve şeker oluyor… Oswald Spengler, Pompeii’de yanardağ patlarken dahi nöbetini bırakmayan askeri gösterip ‘İşte biz bunu kaybettik’ diyordu! Gerçi milattan önce 2. Yüzyılda yaşamış Polybius’un Antik Yunan’ın çürümüşlüğünden şikayetini alıntılamayı çok seviyorum. Roma’nın imparatorluk dönemi ise belki daha bile beterdi. Konstantin’den bu yana kabaca 1700 yıl geçti. Nelerin peşinde koştuğumuzu bir farkedebilsek… Oswald Spengler’a göre batı medeniyetinin son 200 yılı Sezarlar altında geçecek. Ama belki de bu 200 yılın yerine başka bir medeniyet geriye kalanları yutar…
Günümüz insanlarının ekseriyetinin hayatı boşa geçiyor. Bu gerçeğin farkına varan ise nerdeyse hiç yok. Rene Guenon’un dediği gibi Batı medeniyeti sadece maddi anlamda gelişmiş tek medeniyet; ve dünyanın kalanını yutan medeniyet de o oldu! Aslında büyük bir şansımız var: Binlerce yıllık klasikler halen kaybolmuş değil! Ama şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki, Amerikan iç savaşı öncesinin plantasyonlarındaki zenci köleler günümüzdeki modern insanla kıyaslandığında kat be kat şanslıydı çünkü o köleler modern insandan zihinsel, duygusal ve ruhsal anlamda kat be kat ileri olabildiler. Şaşıracaksınız ama kölelerin bir bilgeliği vardı; modern insan ise bilgeliklerden çok ama çok uzakta kaldı…
Dünya bir simülasyon mudur? Simülasyondur ya da değildir… Önemi de yok! İnsan her türlü ruhunu kurtarabilir! Aslında beyne ve sinirlere yapılan cerrahi ve elektriksel bağlantılar da sonsuz hazzı sağlayabilir, ama doğru olan bu mudur gerçekten de? Bunun için mi geldik biz bu dünyaya? Her zaman daha ötesi olacak. Metafiziği anlamak için sonsuzu anlamak gerekir! Sonsuzu anlamadan metafiziği anlamaya çalışmak sonunda insanın saçmalamasına sebeb olur diye düşünüyorum! Mesela sayının sıfıra bölümü tanımsız kabul edilir. Aslında artı sonsuz da olur, eksi sonsuz da. Bir şeyi akıl edemiyor olmamız o şeyin olmadığı anlamına gelmez. Antik Yunanlılar negatif sayıları akıl edememişti, Sıfır sayısı Hindistan’ın bir buluşudur, ikinin karekökü yüzünden de Pisagor Hippasus’u harcamıştı!
Doğru olan ne ise onu yapmak… Bu çok zor! Doğru olan bu; ama dediğim gibi çok zor… Doğru olan; zaman, mekan, zatın kim olduğu gibisinden değişkenlerdeki çok ufak bir değişiklik ile çok ciddi şekilde değişebilir! Duymuşsunuzdur herhalde ‘Kelebek etkisi’ denen şeyi. Doğru olanı o kişinin yapması doğru olmayabilir, yeri orası olmayabilir, zaman çok yanlış olabilir… Daha böyle belki bir sürü şey buluruz. Ama bir de çok doğru yaptığını zannedip aslında saçmalayan ve maalesef saçmaladığının farkına bile varamayanlar… Belki 100 yıl öncesinde bir doktorun ishal olan kızına zarar vereceği gerekçesiyle su vermediğini ve o kızın su için yalvararak öldüğüne dair bir hikayeyi babam ailesinden duymuş. ‘Daha beter ne vardır’ diyebilirsiniz elbette; ama karşınıza çıkarsa da hiç şaşırmayın…
Buhranlı bir çağı yaşıyoruz! Ama emin olun ki ruhlar için kurtuluş her zaman mümkündür!
En iyi dileklerimle!
