AYNALAR

Kısık bir ses, suratım nakış nakış

Ürperdim aynalar, bu nasıl bakış

Pişmanlık var yüzünde, ya da yalvarış

Eski defterleri gösterme aynalar

Dünyanın sonu gelse, kopsa kıyamet

Sanki benim yüzümden, bu felaket

Bir ben mi suçluyum, insanlığa ihanet

O kadar ağır mı suçum, söyle aynalar

Tarih mi yüzüm, her fikrin çizgisi var

Eskilerde yapılmış, yıkılası duvar

Belki de yaşlanan, koca bir çınar

Bir Allah bilir, birde sen aynalar

Meğer günlüğüm, suratıma çizilmiş

Her çizgide bir suç, çiviyle kazılmış

Kader dedikleri bu, anlıma yazılmış

Var mı umut çizgisi, göster aynalar

Şah sanırdım kendimi, piyonmuşum

Yüzüme kapalı kapılar, kovulmuşum

Ne ararken hayatta, ne bulmuşum

Bakmaya yüzüm yok aynalar

Keşke görebilseydim, çirkin yüzümü

Yeni gösteriyorsun, içimdeki özümü

Kendimden saklıyorum, iki gözümü

Günahımı yüzüme vurma aynalar

Kara delik gibisin, kainatı yutuyorsun

İki gün bakma,  hemen unutuyorsun

Sende de vefa yokmuş, aldatıyorsun

Elimden tutan, nerede o eski aynalar

Gel şöyle oturup, eski günleri silelim

Yeter artık, kendimize gelelim

Toparla beni, dosta gidelim

Ömür dediğin, gazelmiş aynalar

Adam olana her yaş, güzelmiş aynalar.