Geçmişte hayat zordu. Bugün de kolay değil. Eski zorluklar yok artık. Ama yerlerini yeni zorluklar aldı. Hiçbir canlının hayatı kolay değildir. Zorluklar birbirinden farklı olabilir ama zor olması değişmeyen bir şey. ‘Ne var bunda’ diyebilirsiniz, başka bir zorluğu görünce, ama onu yaşayan için hiç de öyle değildir.
İstisnasız bütün ruhlar zevkin en bol miktarda olmasını ve hiç kesilmemesini ister. Acının da hemen kesilmesini ister ve bu istek acının şiddetiyle doğru orantılıdır. Bu öğrenilmiş birşey değildir; istisnasız bütün canlılarda içgüdüsel olarak mevcuttur. Mazoşizmde dahi aslında acı değil zevk vardır. Ama zevkin kesilmemesi ve acının istenilen zamanda kesilmesi gerçek dünyada mümkün değildir. Bu gerçekle karşılaşınca tarihin her döneminde insan, var olan bütün coğrafyalarda çözümler aramaya başlamıştır; bilhassa ızdırabı çok olan insanlar. Çoğunlukla insanlar içmek ve çiftleşmek gibi geçici çözümlere başvurur. Ama dediğim gibi etkisi bir süre sonra yokolur ve yeni doz gerekir, yeni dozun da her zaman mevcut olacağının bir garantisi yoktur. Ayrıca ızdırab çok büyürse bunlar da yetmeyebilir. Bunun üzerine bazıları başka çözümler aramaya koyulmuştur ve bazı cevaplar vermeye başlamıştır. Felsefeler, Dinler ve ezoterik öğretiler; zevkin kesiliyor ve ızdırabın istendiğinde kesilmiyor olmasına kalıcı çözümler sunmak için vardır. Her ne kadar kalıcı çözümler sunsa da amacı çözüm olmaktan ziyade çözüm arayan kişiyi sömürmek olan sahte büyükler de ortaya çıkmıştır. Bu iş istisnasız her zaman çok karlı olmuştur çünkü ızdırabından kurtulmak isteyen ama gerçeği sahtesinden ayırma ilminden yoksun kitleler her zaman vardı ve her zamanda olacaktır. Bu sahte büyükler ayrıca gelenekleri de sahte ürünleriyle kirletmişlerdir ki İslam’ın tahrif olarak adlandırdığı şey budur. Sahte büyüklere karşı en iyi önlemi Eski Hint büyükleri söylemiştir: ‘En iyi guru içinizdeki gurudur’. Bu görüş aynı zamanda Taoizm’deki içses ve sezgilerin rehberlik etmesi ile ve de Henri Bergson’un sezgiciliğiyle çakışır. Tabi kalıcı çözüm dedik ama bir günde olacağını kimse söyleyemez. Uzun yıllar boyunca sebatla çalışmak gerekebilir ve yol belki de hayatın kendisinden dahi çok daha acılı olabilir. Kamil bir mürşidle karşılaşabileceğiniz de kesin değildir; bu durumda yolunuza tek başınıza devam etmek durumundasınızdır. Ayrıca kamil bir mürşidle karşılaşsanız bile o zat sizi eğitmek için doğru zat olmayabilir çünkü istikamet için mürşid ve müridin mizaclarının anahtar kilit gibi olması şarttır. Zaten tek bir doğru yol yoktur ve her yol her mizaca da uygun değildir. Bazı yollar sizi çok yıprattığı halde değecek meyveleri alamayabilirsiniz. Bir ATV ve bir F1 aracı düşünün. Aynı yere varan da bir köy yolu ve bir otoban var. F1 aracı patikadan giderse parçalanır. ATV ise otobandan gittiğinde her ne kadar hedefine varsa da boş yere zaman kaybeder. ATV eğer patikadan giderse kestirmeden gittiği için kısa sürede varır, F1 aracı da avantajlı olduğu otobanda hız yapabilme avantajını kullanarak zaman farkını kolaylıkla kapatır. Yollar ve müridler de bunun gibidir. Ayrıca tek bir hoca talebesine bildiğinden daha fazlasını öğretemez ki başka hocaların ve geleneklerin kapısını çalmak burada çok işe yarayacaktır. Yollar her ne kadar aynı şeyi anlatsa da birbirinden çok farklı görünebilir ve hatta birbirine zıtmış gibi dahi görünebilir. Aslında zıtmış gibi görünenleri birbirinin üstüne koyup iyice incelediğinizde birbirlerine zıt olmadıklarını, aksine birbirini tamamlayan hakikat puzzle’ının başka parçaları olduğunu görebilirsiniz.
Seçim sizin. Kendi kararınızı kendiniz vermelisiniz. Kimse sizi yol için zorlayamaz.
