Bu hayatın acımasızlığı ile ilgili sayfalarca yazabilirim. Hatta kötü insanlar hakkında yazabilirim, kendi lüks ve ferah yaşam alanları yaratmak için doğaya ve canlara kıyalar hakkında da…
Ama hep güzellik yazmak istiyorum. Güzel şeylerden ve güzel olan her şeyden o yüzden bu hafta çok düşündüm. Hayatımızda güzel olan ne var! Sahi sizin hayatınızı ne güzelleştiriyor.
Yalova sahili birinci sırada olmak üzere kuş sesleri, sahilin keyfini çıkartan yürüyen ve koşan insanlar, insan dostlarına eşlik eden dört ayaklı dostlarımızın yürüyüşlerini izlemek beni her zaman mutlu eder.
Ben yürümeyi çok sevmem oturma, izleme, gözlemlediklerini kafasına ve not defterine kaydetme kadınıyım. Başımı gökyüzüne kaldırıp derin nefes alıp şükretme insanıyım. Doğanın kokusunu alma müptelasıyım. Yalnız ya da kalabalık dolaşan insanları izleyip uzaktan ne düşünüyorlar oyunu oynamayı severim hatta iç seslerini dinlemeyi severim. İnsan mimiklerini gözlemlemeyi severim hatta başkalarına davranışlarını izleyip kişiliklerini yorumlamayı severim. Zira başkasına nasıl davranıyorsa bana da öyle davranacağına kanaat getirmek hiç sor değildir. Sadece zamanı gelmemiş ya da çıkarı bitmemiştir insan oğlunun…
Hatta çoğu zaman insanları izlerken vakit bulamıyorum diye kaytardıkları şeyleri düşünürüm çünkü insan isterse her şeye zaman bulabilir. Vakit insanın şekillendireceği şeydir. Vakit ayırmayan, hatırını sorgulamayan ve gözetmeyen insan sizi özlemeyen ve önemsemeyen insandır. Yani kısaca; Hayatında size yer açan insanları sevin. Çünkü; herkesin zaten bir sürü meşguliyetleri var ve olmaması mümkün değil.
Mesela, insan izlemeyi seviyorum diyorum ya, insan mimikleri, başkalarına davranışlarını izleyip onlara nasıl bir tavır koymamı belirler. Yani başkası hakkında konuşuyorsa senin de hakkında konuşacaktır. Başkalarını statülerine göre ayırıyorsa, işi düşünce arıyorsa, dedikodu yapıyorsa sıra sana da gelecek demektir. İnsan karakteri bir zaman sonra yüzüne de yansıyor. Mimikler oturuyor. Fesatlığı ve sinsiliği dudaklardan, neşeli kişiliğini gözlerinden anlarsınız eğer botokslu değilse konusu gelmişken doğal insan kalmamışken bu benim insan analizi oyunumu bayağı zorlaştırıyor ama hala vazgeçemiyorum. Mesela mutluluk güzelliği diye bir şey var hatta ışıltısı var. Mutlu insanların etrafa yaydığı enerji ve aurada bunun en güzel kanıtıdır.
Albert Camus “Düşüş” romanında “Belirli yaştan sonra her insan, kendi yüzünden sorumludur” der. Gerçekten de insan yüreğinden ve yüzünden sorumludur. Yaptığı ameller, işler ve söylediği her şeyden sorumlu olduğu gibi…
İzlerken fark ettiğim bir şey de yeni neslin çok güzel olduğu kusursuz yüz hatları var ama ısrarla estetik ve makyaj ile kendini çirkinleştirmeye çalışıyorlar. Kızlarımızın asla kendinden memnun olamayışlarını yine sosyal medya ve dayatılan güzellik anlayışa bağlıyor ve öfke duyuyorum. Aynı kalkık burunlar, şiş ve yamuk dudakları kim moda yaptı ah ah…
Siz sevgili dostlarım; sizde izliyor musunuz? İnsanları, doğayı, davranışları gözlemliyor musunuz?
Sizde benim gibi güzelliğin hayranı, yaratılanın meftunu ve doğal her şeyin müptelası mısınız?
Yolda yürürken yere bakarak yürümeyin, yanınızdan geçen insanların yüzlerine bakın. Yeniden selamlaşan, gülümseyen ve hatır soran insanlar olalım. Ben bazen yapıyorum keyifsiz birine sela veriyorum, çalışan birine işi ile ilgili övgü dolu cümle kuruyorum ya da yılgın duran birine motive olsun diye harikasın diyorum. Bu hafta sizde en az birini deneyin sayımız artsın. Hem söyleyen hem de duyan biri olmak umuduyla,
Haftaya kadar sevgiyle kalın. Pozitif kalın. Kalbiniz güzelliğe ve pozitif enerjiye dolsun.
Görüşünceye kadar saygılarımla…
Bu arada beni okuduğunuz için sizlerde harikasınız.
