Ramazan ayının tamamını hastanede refakatçi olarak geçirdim. Bu yüzden gündemi arzu ettiğim ayrıntılarıyla yakalayamadım. Aslında “Esenköy’ün İnce Mehmet’i” yazım, seçimden önce yayınlanacaktı. Fakat İnce Mehmet’in seçimi kazanacağı kesinleşince konuyu ertelemeye karar verdim.
İnce Mehmet…
Mehmet Temel…
Mehmet Temel’in bu kadar inceliğe sahip olmasını merak edip sorguladım. Mehmet Temel’e neden “İnce” lakabı takmışlar sorusunu onu tanıyanlara yönelttim. Dediler ki “Gençliğinde sırım gibi delikanlıydı. O yüzden lakabını İnce koydular.”
Bense Mehmet Temel’in gerçekten ince ruhlu davranışlarına takılmıştım. Esenköy’e güzel yatırımlar yaptı. Çevresine iyi davrandı. Yani inceliğinde fevkalade hassastı.
Bazı özelliklerini üç yıl önce Esenköy’den Yalova’ya gelen öğrencilerden öğrendim. Bir öğrenciye Esenköy’den Yalova’ya gelmenin günlük maliyetini sormuştum. Öğrenci bana dedi ki; “Belediye başkanımız bize servis tahsis etti. Biz harçlığımızı yol parası olarak vermiyor, karnımızı istediğimiz gibi doyuruyoruz. Sağ olsun başkanımız.”
İnce Mehmet, tam bir gariban dostuydu. Geçen yıl Ramazan ayında Esenköy’e pide almaya gidiyordum. İftara yakın saatlerde İnce Mehmet fırına gelen gideni gözlüyordu. Ben de uzaktan onu gözlemlemeye başladım. Oralarda niye dolaştığını anlamaya çalışıyordum. Kolay kolay anlaşılmayacak bir iş yapıyordu. Takip etmesem ben de farkına varamayacaktım. Yardıma layık gördüğü insanları uzaktan seyrederek keşfediyor, sonra yanına yaklaşıyor, avunun içinde sakladığı parayı o kişinin elinin içine tutuşturarak başka birini arıyordu. Mümkün değil yaptığını anlayamazdınız. Adeta bir gariban babası gibi iftara kadar bu faaliyetini icra ediyordu.
İnce Mehmet’i çok takdir ettim. Seçimlerle onu kimse yıkamaz diye defalarca söyledim. Sadece yardımseverliği değil, karşılıklı diyaloglarda da ince konuşmalar yapıp muhatabının takdirini kazanmasını bilen bir yapıya sahipti.
İnce Mehmet, iyi günde de kötü günde de herkesin yanına koşan biridir. Ne düğünleri es geçti ne de cenazeleri ihmal etti. Toplumsal olmayı ilke edinince belde halkı tarafından da sevildi.
Niye yazdım bütün bunları?
Özellikle yerel seçimlerde doğru isimlerin bazen dip dalgaları bile yenebileceğinin örneği olsun diye konu edindim.
Seçim bölgelerinde aday belirlerken ahbap çavuş ilişkilerine değil doğru isimlere yönelmenin ne denli önemli olduğunu vurgulamak istedim.
Seçim bölgesi kritikse adayın isminin önemi apaçık ortaya çıkmaktadır.
Seçimi benim adamım denen kişi değil halkın adamı kazanmaya daha yakındır.
Taşköprü belediye başkanı İsmail Arslan’ı düşünün…
Seçimi nasıl kazandı?
Ne dip dalga ne de güçlü siyasi bir konum yokken seçimi kazanmasını bildi.
Tavşanlı belediye başkanı Mücahit Kaçar da bir örnek, Termal belediye başkanı Sinan Acar da… Koru belediye başkanı Kamil Yaman…
Hatta Teşvikiye belediye başkanı Mustafa Nurten de bu kategoride değerlendirilebilir.
Seçim öncesi en çok Armutlu’ya takılmıştım. Dost meclislerinde Cengiz Arslan’a dikkat edin seçimi alabilir demiştim. Doğru bir isim aday yapılmış. Armutlulu tanıdıklarıma sormuştum. Bana ilçenin sevilen isimlerinden biri olduğunu söylemişlerdi.
Demek ki yerel seçimlerde adayı halk biraz sevecek. Aday da sahip olduğu bu teveccühü genel oy dağılımının üstüne ekleyecek ki seçimde iddialı olsun.
Dayatma adayla yerel seçim kazanmak öyle zor ki; bunun onlarca örneğini saymak mümkündür. Adaya her zaman en az bir-iki puan getirecek meclis listesiyle destek vermek gerekir. Mesela Yalova meclis listesine bakın. Kaç seçimdir başkan ayrı partiden meclis ayrı partiden kazanıyordu. Bu kez meclis de başkan da aynı partiden CHP’den seçimi kazandı. Demem o ki; meclis listesine milletvekilinden iki kontenjan, il başkanlığından iki kontenjan, kadın kollarından bir, gençlik kollarından bir diye yamalı bohça gibi liste yaparsanız, damadın babasından iki bilezik, dayısından bir kol saati hikâyesine döner.
Haftaya Yalova’nın en başarılı siyasetçisi Tahsin Becan’ı yazacağım. Bu müthiş başarı hikâyesinin ayrıntılarını epeydir not alıyordum. Şimdi detaylandırmanın zamanı geldi.
