1346'da başlayan veba, Serflik sisteminin köküne kibrit suyu döktü ama o zamanki düzen uzun süre direndi ve acı çektirdi!
Gutenberg matbaası ile başlayan süreç sonunda herşeyi değiştirdi ama değiştirene kadar az sancı çekilmedi!
Gerçi günümüzde birçok şey çok daha hızlı! Ayrıca günümüzde yaşananlar çok daha büyük harflerle yaşanıyor!
Ne çekilecekse çekilecek! Zaten dünya hepimiz için yalnızca geçici bir yer! Eğer bir yol kazasına uğramazsak çocuklarımız, hadi bilemedik torunlarımız çok ama çok farklı bir dünyanın sakinleri olacak!
Dünya bugünlere kolay gelmedi! Çok can yandı, çok çile çekildi, çok bedel ödendi...
Dünya hayatı zor ve acılıdır! Ne yaşanacaksa yaşanacak! Önemli de değil! Önemli olan bu süre içinde ne yaptığımızdır! Gücümüz yetmeyebilir! Gücümüzün yetmediğinden sorumlu değiliz! Dünya ne olursa olsun güzel bir yer olmayacak! Ruhlarımızı hep çalmaya çalıştılar ve bu bitmiyor! Gerçeğe yalan yalana gerçek, doğruya yanlış yanlışa doğru dediler...
Dünya kimseye kalmaz! Biz doğru olan ne ise onu yapalım; gerisi hiç mi hiç önemli değil...
Çılgınlıklarla dolu bir çağı yaşıyoruz! Dünya tıpkı 17. Yüzyılda veya 1929da olduğu gibi gene bir krizi yaşıyor! Yapay zekalar, robotlar, çılgına dönmüş elitler ve aktivistler... Gelecek yüzyılların insanları bugünler için neler diyecek acaba? Bizi barbar, cani, canavar olarak görecekler muhtemelen; ve hiç değilse önemli ölçüde haklılık payları olduğunu söylemek şimdiden dahi imkansız değil... 2000, hatta 5000 yıl önce dahi değerler vardı ve o günlerin insanları bizi görebilseydi büyük ihtimalle onlar da biz günümüz insanlarını vahşi birer yaratık ve lanetli pislikler olarak göreceklerdi!
Her zamanın bir sonu gelir! Stonehenge ve Piramitler hala duruyor ama terkedilip unutuldular! Onlar için kimler kimler ne emek etmiştir... Adları da unutuldu, bildikleri de unutuldu, unutulmayan neleri kaldı?
Sakin ve sabırlı olabilmek bazen o kadar hüner gerektirir ki... 21. Yüzyılda dünyanın pek çok yerinde morallerin ve ümitlerin dipte olduğu görülebiliyor! Yaldızlı gibi gözükse de yaşadığımız çağ karanlık bir çağ! Daha fazla kararmasından ödümüz kopuyor! Cehennemden çıkmak istiyoruz! Sarhoşluklar yerlerini tükenmişliğe bıraktı! Bitmiyor acılar; bitmiyor çile...
