Her güne bir isim günü koysalar, onu da teraziye koysalar, Anneler Günü’yle tartsalar, Anneler Günü’nün ağırlığını eşitleyemezler, içinde anne olmayan, dünyayı bile koysalar, yine de Anneler Günü’nü yerinden oynatamazlar.
İlk insan Adem babamızı bile, Havva anamızı yaratmak için yaratan Rabbim, ondan sonra bütün insanlığı, alimi, cahili, yiğidi merdi, haini, hatta bütün peygamberleri, dünyaya getirmeyi, vesile kılmış anneyi. Anneye yüklemiş bu kutsal görevi. Yaradılış gereği kaslı yaratmış erkeği, demiş koru hem senin anneni, hem de bütün anneleri. İki şeyi birden yüklememiş yaradan, babayı çatı yapmış, anneyi binanın her şeyi, düşünenler anlamış bu ince düşünceyi. Her insanın içinde çocukluk yatar, ondan kurtulamaz isterse yüz yaşına gelsin. Hatta oradan beslenmiş oradan almıştır, bedenini ve ruhunu. Anne sütüdür bedenine en büyük ve tek gıda, anne kokusudur hiç kimseyi tanımasına müsaade etmeyen ve unutulmayan. Anne yüreğidir tek acıyan, anne merhametidir, tek sarıp sarmalayan. Bütün çocuklarını büyütüp besleyen, dağıtan, fakat hiç dağılmayan, hatta kimse kalmayınca kocasına bile annelik yapan, annedir cennet ayaklarının altında olan ve asla unutulmayan. Bir güne değil bir asra sığmayan annedir. Annesi sağ olanlar, bilin annenizin kıymetini, annesi ahirette olanlarda bilsin. Evlatlarına torunlarına annesini bildirsin, unutmasın unutulmasın, unutulmamak için bir hayat kursun. Varsa büyüklerinde bir hata üstünü örtsün güzelliklerini görsün. Nesillerde böyle görsün böyle büyüsün. Gül bahçesinin bile çöpü olur, çöplükte değil gül bahçesinde yürüsün. İçimdeki çocuk şiirimi de anne gözüyle, anne yüreğiyle, anne olduktan sonra annesine benzeme yolunda olan, annelerin yüreğinden yazdım. Bu şiir eminim, yaşı kaç olursa olsun, tüm annelerin hala yüreğinde taşıdığı, içindeki anne sevgisidir.
İÇİMDEKİ ÇOCUK
Bana anne diyorlar anne
Var mı senden başka anne
Hiç büyümedim ki ben
Duruyor içimdeki çocuk.
Torununun saçlarını taradım
Parmaklarını kınaladım
Şefkatimi senden aldım
Büyümüyor içimdeki çocuk.
Çocuklarla oyun oynuyorum
Yeni oyunlar öğreniyorum
Onlardan çok ben eğleniyorum
Doymuyor içimdeki çocuk.
Babamı bekliyorum kapıda
Ne getirecek acaba bana
Biri kapıma dokunduğunda
Baba diyor içimdeki çocuk.
Hatıralarım vardır benim.
Aklımdan geçiyor sevdiklerim.
Ömrümdeki en kıymetlim.
Hala içimdeki çocuk.
Birde yanağımdaki ilk öpücük.
Hiçbir anne evlatsız, hiçbir evlatta annesiz büyümesin. (AMİN).
