Sevgili dostum. Dünyada huzurlu bir hayat sürmek istiyorsan eğer, İslam’ı savun. Bunu yaparken, halisane bir kalp, yumuşak bir dil kullan. Tartışma götürecek sulara girme, bilmediğini bilme, sabırlı ve metanetli ol. Asla kızma, tartışma, fikrini sevmiyorsan, insanı sev, dinle. Az ve öz konuş, tanımak için soru sor. Kazanmak istiyorsan acele etme. Çünkü insanı kaybetmek kolay, kazanmak zordur. Sen zoru seç. Hatta hal ve hareketlerin, daha etkili olsun. Atalarımız ne güzel söylemiş. “Biliyorsan konuş ibret alsınlar, bilmiyorsan sus adam sansınlar” çok bilmek zorunda değilsin. Ama inanmak zorundasın. Saf ve temiz bir inancın, Allah katında en makbul olan olabilir. Önemli olan şey, seni iyi, doğru, çalışkan, merhametli ve insanlara faydalı kılmasıdır. Çok bilip yaşayamamaktansa, bildiğin kadarını devamlı yaşaman, daha evladır. Kalbine Allah (cc)sevgisini, O’nunla aranın bozulma korkusunu yerleştir. Tıpkı çok sevdiğin biriyle aranın bozulma korkusu gibi. Bu duygu ve düşünce içerisinde ol, olma yolunda ilerle ve İslam’ı savun. Mehmet Akif ne güzel söylemiş. “Ne irfandır veren ahlaka yükseklik, ne vicdandır, fazilet hissi insanlarda Allah korkusundandır. Yüreklerden çekilmiş farz edilsin, Havfı Yezdan’ın ne irfanın kalır tesiri, katiyen ne vicdanın. Yüreklerden Allah korkusu çekilirse, senden bir şey olmaz diyor.
İslam: mücadeleci ve çalışkan bir birey, güçlü ve iradeli bir insan, yetiştirmeye odaklı sistem kurar. Bu düşünce ilahi bir emirdir. senin bundan ne kadarını alacağın, tamamen senin iraden dahilindedir. Her öğrenci matematik dersine girer, aynı sorular her öğrenciye sorulur, her öğrenci anladığı kadar cevap verir. Matematiği zayıf olanın, belki edebiyatı, yada ezberi kuvvetlidir. Yada matematiği sevdirmediler, sende zor diye kabul ettin. İslam’da böyle, kişi bilmediğinin düşmanı olur. Sende ya yanlış inandırılmış, yada zayıf bir Müslümansın. Belki de çok iyi bir insansın, sadece ihmalkarsın. Araştırmayı, yaşamayı hatta düşünmeyi bile öteliyor, kolayı zorlaştırıyorsun. Halbuki İslam kolay bir din, İslam’dan uzaklaşmak zor bir hayat ve pahalı. Belki de İslam’ın dışına çıkmanı, onlara bir şekilde hizmet etmeni, seni İslam dairesinin dışına atarak, kendi kurdukları bir düzenin içinde, Müslüman olduğunu sana hatırlatarak, seni orada tutuyorlar. Müslümansan eğer, irade senin olmalıdır. Çünkü mutlu olmanın tek yolu budur. Tefekkür edeceğin tek şey, sende emanet olan, sana verilen iradeyi verene yani, Allah’a danışarak kullanmandır. Bu konuda iyi insanlardan yardım alarak, okuyarak iradeni kuvvetlendirebilirsin. İyi insanları ve doğru kaynakları, kendine dost edinmek evladır. Unutma ki biz insanlara, insanlarda bize muhtaçtır. Kaldıramadığımız yükü kaldırmak için birini ararız, işimiz bitince ona sırtımızı dönemeyiz, yine lazım olacaktır. İyi insanlarda böyledir. Beynimizdeki yükü alırlar, bizi rahatlatırlar. Bu yüzden kıymet bilmek, onları öne almak gerekir, öne almak sadece cemaatin önünde tutmak, sofrada başköşeye oturtturmak, onlara makam mevki sağlamak değildir. Böyle anlarsanız bu işin sahtekarları çıkar. Öne almak onların arkasından gitmek, onları yalnız bırakmamak, onlar gitmeden onlardan, ilim, irfan, insanlık, ahlak alarak hem kendini hem onları mutlu etmektir.
İnandığın dinin kuralları ve kararları, sana yol göstermiyor, sende hayat bulmuyorsa, ne sen mutlu olacaksın, nede İslam payidar olacak. Mutlu olmak, dünya ve ahiret saadeti kazanmak istiyorsan, sadece inanma, inandığını yaşa hatta savun. Çünkü inandığın gibi yaşamazsan, yaşadığın gibi inanırsın.
insanlığın kurtuluşu, iman ve cihattan ibarettir, unutma. Sadece yiyip içmek olsaydı hayatın, insan olmazdın. Sana mutluluk sunacak, seni ve insanlığı kurtaracak olan, Müslüman olman değil, Müslümanlığı yaşaman ve yaymandır. Bu yüzden sağlıklı bir birey olman için, sağlıklı bir bedene, doğru bir itikada, Dünyevi ve uhrevi ilimlere, yakın olman, tefekkür sahibi olman ve cihadı dava edinmen gerek. Yeryüzünde sana emanet edilen, kendinde olmak şartıyla, insanı kabul edip, insanca yaşamaya başladıktan sonra, senin yaşamanı sağlayan tüm nebatatın devamı, içinde yaşaman ve yaşatman gerekiyor.
Yine dünyadaki bitkilerin devamını sağlayan, bunun için kilometrelerce uçan, sana hizmet eden kuşları, koruman ve kollaman gerekiyor. Denizde var olan, gözümüzle göremediğimiz hayvanların dahi hayatta kalması, dağlar ve taşların görevini yapması, yeryüzü ve gökyüzünün yerinde durması, hatta Güneş, ay, yıldızlar ve tüm gezegenlerin insana hizmetinin bitmemesi için, İslam savunulmalı ve yaşanmalıdır. Kendi mutluluğunu da başkalarıyla paylaşmalısın. Sen bu uğurda bir birey olduğunu, Müslüman olarak kabul etmiş, Allah (cc) ile anlaşma yapmış bulunmaktasın. Böyle büyük bir şerefi sana değer vererek seninle oturup anlaşma yapan, Allah’a sonsuz teşekkürler ederek, mutluluğu yakalayıp, yeryüzüne yeni doğan güneş gibi gülümseyerek anlatmalı, ayrılırken de batan güneşe gitme diyen çocuğa, üzülme kuzum yarın yine gelecek diye teselli eden annenin mutluluğunu, sizi dinleyenlere yaşatmalısın.
İnsanı mutlu edecek olan İslam Güneşinin insanın kalbinde doğmasıdır. Ancak ölünce batar ama yok olmaz, ahretini aydınlatır. Hatta öldükten sonra bile, yaşadığı hayat bir çok insanın hem dünyasını hem ahretini aydınlatır. Sende öne alınanlardan olmak için, şimdiden dersine çalış, mutlu olmayı, mücadele etmek, sabretmeyi doğrularda diretmek, insani sevmeyi affetmek, fedakar olmayı, kendine merhamet yüklediğin zaman anlayacak ve her zaman mutlu olacaksın.
Faniye bel bağlama, yarına güvenme, geçmişin yükünü taşıma, günün kıymetini bil, gün bitmeden günü değerlendir. Torunlarımdan biri parkta düştü dizi kanadı, ağlayacaktı vazgeçti. Acıyor ama anın tadını çıkarayım dedi, düştüğü salıncağa tekrar koştu. Bana kitap gibi geldi, hem de ne kitap. Acılarımızı bırakıp salıncağa koştuğumuz gün mutluluğu yakalayacağımı daha iyi anladım. Bu yüzden bana hep ders veren çocukları çok seviyorum, bana huzur veren çocukları….. Nereden bakarsanız öyle görürsünüz, unutmayın. Sevgili dostlar.
